21 juni 20:00 - 21:30, De Nieuwe Kerk, Amsterdam
“Ik zal de geur nooit vergeten. Ik kán de geur nooit vergeten. Vuur dat overal in doordringt, dat met gretige vingers alles verschroeit wat in de weg staat. Tot er niets meer overblijft. Alleen: de verhalen. En de woorden. Het is met woorden begonnen. Woorden die ons eerst werden onthouden, want slaafgemaakten mochten niet lezen. Omdat zij ook wisten: de kracht van woorden is groot.”
Acteur en theatermaker Anton de Bies kruipt in de rol van Tula, die de opstand van de slaaf gemaakten op Curaçao leidde. Deze Tula, die vocht voor vrijheid en mensenrechten, voert een gesprek met zichzelf (Anton) in het hier en nu. Hij neemt ons mee naar het verleden en laat ons stilstaan bij de doorwerking van de slavernij in het heden. Want: in hoeverre zijn wij verlost van dit verleden? Dit gesprek tussen Tula en Anton legt de vinger op de zere plek, schijnt een licht op diepe littekens en gaat verder in op (hedendaags) racisme en colorisme. Een gesprek dat zich zal uitbreiden naar het publiek. De vertelvoorstelling wordt omlijst met rituele muziek uit Curaçao, namelijk Tambú, wat verboden was onder het koloniale bewind. Je hoort historische liederen, onder begeleiding van karakteristieke instrumenten die authentieke Curaçaose ritmes spelen uit de tijd van de slavernij. De vocalen en ritmes raken het hart – alsof het de voorouders zelf zijn die het contact willen leggen. De vertelvoorstelling komt voort uit Antons diepe verbondenheid met Curaçao en de erfenis van Tula, waarover hij verhalen en liederen heeft opgehaald met Mama Elia. Deze intieme avond is de première van een reeks theatervoorstellingen, die zich dit jaar en volgend jaar vervolgt in verschillende theaters in Nederland.
Cast en regisseur: Anton de Bies Met dank aan: Mama Elia
Comments